Home Sweet Home

Hallo allemaal!!

We zijn weer thuis!!!
De laatste dag in de bus, was behoorlijk emotioneel..
Als eerste kwam Ada aan het woord, die ons vertelde dat de RomeReis deel uit blijft maken van Domstad.
Volgend jaar komt er gewoon weer een reis!!!
Ada bedankte ons, de groep, voor het enthousiasme. De leiding werd bedankt... En namens Ron (de buschauffeur) werden wij allemaal bedankt.
Ron is tijdens onze vakantie 50 geworden. Het werd een speciale dag voor hem.
Nadat Ada had gesproken ben ik (elisa) even naar voor gelopen om Ron persoonlijk te bedanken voor de gezelligheid, de humor en de goede gesprekken.
Een kaart, een fles wijn en een tegoed voor een paar biertjes hadden wij als kado.
Dit gebeurde vlak voor Strassburg. Ron werd daar overgenomen door John, Ron zat namelijk aan de max. rijuren.
Bij het uitstappen in Strassburg (wat tevens ook onze avondstop was) werd Ron door ons persoonlijk bedankt.. Dat zijn heel veel zoenen van 30 vrouwen!
Hij was erg dankbaar en emotioneel. (Wij ook trouwens hoor!) Het doet toch heel wat met je als iemand zo dankbaar kan zijn!

Na het avondeten besteeg John de bus. Hij werd door ons verwelkomt en terwijl wij luid toeterend en druk zwaaiend Ron verlieten (terwijl hij weer een traantje weg pinkte) maakten wij ons op voor de laatste 4 uur.

Kiki en Dennis namen even het voortouw en stapten naar voren. De leiding werd bedankt, en ook zij gingen niet met lege handen naar huis!
Een flesje wijn, en een boek vol herinneringen.
Iedereen heeft zijn persoonlijke ervaring opgeschreven, beschreven en verteld.
Na een uur nam onze voorman Har de microfoon en bedankte ons uit de grond van zijn hart.
Dit was zijn mooiste RomeReis ooit. Het kado kan nooit meer overtroffen worden, de eerste keer is de beste!!
Een luid applaus terwijl er een traantje werd gelaten kregen wij het besef dat het nu echt klaar was.

Venlo 43 km...
"Kunnen we daar nog heeeeel even stoppen John?"
"10 min!!"

Nederlandse grens...
Mobieltjes werden gepakt en ik geloof dat alle ouders op het zelfde moment werden gebeld..
"Mam! Pap! Lieverd! Ik ben in Nederland! Om 22.10 komen we aan! Tot straks!!"

Een dikke kroel hier, een nummer uitwisselen daar...
En Utrecht kwam in zicht.

"Driebergen-Zeist! Dan zijn we er dus echt bijna!"

Domstad....
Papa's en mama's, vriendjes en vriendinnetjes, broers en zussen.
Ze stonden er allemaal.
Dikke knuffels en oh wat ben ik blij dat ik weer thuis ben!

Her en der nog een traan!
"nou moet ik vanavond alleen een roseetje drinken!"
"oh wat stil vanavond, en morgen ochtend!"

Lieve Romegangers...
IK heb een ONWIJZE tijd met jullie gehad!
Jullie hebben een speciaal plekje in mijn hart gekregen. Als ik zo naar deze site kijk, en naar de, soms hilarische, foto's denk ik alleen maar... YES! Toppertjes!
Box-ouwe! ;-) en een heleboel lieve mensen leren kennen!

Dikke kxs voor jullie allemaal!
Bedankt, ook namens de Crew voor het lezen van onze WebBlog!



voor de RomeReis deelnemers....
Ik heb een groepshyves geopend..

http://rome-reis-2007.hyves.nl

wordt lid en voeg je foto's toe!